De droomkamer van een tien-jarige

Mijn jongste zoon, Gijs, is deze week tien jaar oud geworden. Het wordt al echt een klein mannetje. En vooral: een sociale praatjesmaker. Het liefst speelt hij al-tijd met zijn vriendjes. We hebben heel lang zitten tobben om wat nu een geschikt verjaardagscadeau voor hem zou zijn. Bewust overleggen we dat niet met de jarige job zelf. Enerzijds omdat we het leuk vinden hem te verrassen. Anderzijds omdat er (nu al!) bovenop zijn verlangslijstje een iPhone staat, en we voorlopig nog niet van plan zijn die aan hem te geven.

Kamercrisis

In de weken voor zijn verjaardag merkten we dat Gijs steeds minder vaak vriendjes uitnodigde. Hij sprak wel met ze af, maar bij hen thuis of buiten, niet meer bij ons. Eerst vonden die rust wel even lekker, maar na verloop van tijd vonden we het wel heel stil in huis. Ik besloot het Gijs gewoon eens te vragen, ‘Wil je niet eens thuis spelen?’. Gijs werd een beetje verlegen toen ik dit vroeg, alsof hij ergens voor betrapt was. ‘Of is er iets thuis wat niet leuk is?’ Vroeg ik hem. Hij schudde zijn hoofd, dat was het niet. En toen kwam het hoge woord eruit: ‘ik vind mijn kamer niet zo mooi’.

En toegegeven, Gijs zijn kamer kon wel een opknapbeurt gebruiken. De kamer is onveranderd sinds hij geboren werd. Inmiddels was het interieur dus wel een beetje outdated. Daarom besloot ik samen met Gijs voor zijn verjaardag zijn kamer opnieuw in te richten. We gingen eerst samen het voorbereidende werk doen: woonboekjes doorbladeren en op internet struinen. Daarna zijn we lekker gaan lunchen in de stad en hebben we nieuwe verf en meubels gehaald. Gelukkig was hij nog wel redelijk kneedbaar in zijn wensen. Zo heb ik de kamer met volledig piraten-thema uit zijn hoofd kunnen praten.

Dé highlight van zijn kamer…

Maar één ding mocht er niet ontbreken in zijn kamer: magneetborden. Op internet had hij een plaatje gezien van een volledige whiteboard wand. Eigenlijk een foto van het interieur van een school, maar Gijs vond het fantastisch. Dus nu is de eye-catcher van zijn kamer een groot whiteboard van zo’n twee bij twee meter. En sinds dit whiteboard er hangt komen zijn vriendjes weer over de vloer. Samen kliederen ze het hele bord vol, ze tekenen fantasiebeesten of spelen boter-kaas-en-eieren. Ze hangen plaatjes op van hun favoriete cartoon personages. Van de mooiste tekeningen maken we een foto voor we het bord weer uitvegen en er weer een nieuw kunstwerk ontstaat. Toen ik Gijs na zijn verjaardag vroeg of hij blij was met zijn cadeau, lachte hij en zei ‘Ja, mijn kamer is nu veel leuker dan een iPhone.’

Geef een reactie